Pierwsze kultury ceramiczne epoki neolitu w Europie Wschodniej.

Społeczeństwo potrzebuje archeologów, ponieważ badają historię społeczeństwa prymitywnego, a w historii społeczeństwa prymitywnego bada się pięć podstawowych problemów.

Jest to problem antropogenezy (pochodzenia człowieka), problem pojawienia się prymitywnej sztuki, problem gospodarki produkcyjnej, pojawienie się metalurgii, a jednym z problemów jest pojawienie się pierwszej ceramiki.

Nie można powiedzieć, że przed glinianymi naczyniami ludzie nie używali naczyń, nie, tak nie jest. Mieli kamienne naczynia (sądząc po znaleziskach na Bliskim Wschodzie Azji), mieli brzozy, plecione kosze i tak dalej. Ale ceramika radykalnie zmieniła jakość życia starożytnej osoby, ponieważ ceramika jest bardzo trwała i jest w rzeczywistości magazynem, pojemnikiem, w którym można gotować i którego można używać do przechowywania produktów. Było to szczególnie ważne w tych regionach, gdzie pojawiła się gospodarka produkcyjna, gdzie pojawiło się rolnictwo i istniała potrzeba magazynowania zapasów zboża. A żeby to ziarno nie było zjedzone przez myszy, trzeba było je przechowywać w takim pojemniku, który byłby dla myszy niejadalny.

Pojawienie się naczyń ceramicznych jest powiązane z takim okresem w historii prymitywnego społeczeństwa, jako neolitu (wtedy pojawia się nowa epoka kamienia). Człowiek zaczyna stosować różne formy surowca, technologie produkcji, polerowanie, szlifowanie. Jednak tak błyskotliwym markerem ery neolity jest pojawienie się glinianych naczyń. Jest to ceramika, która jest głównym znakiem, który odróżnia epokę neolitu od wczesnej epoki środkowej epoki kamienia – mezolitu. W tamtej epokę istniały tylko kamienia, kość, drewniane i możliwe, że było tam jakiś pojemnik z wiklinowego kosza lub kory brzozowej.

W tym przypadku ma miejsce tzw. rewolucja ceramiczna. To znaczy, kiedy człowiek rozpoczyna gospodarkę produkcyjną, czyli jest to pierwsza produkcja, kiedy człowiek tworzy własnymi rękami to, czego natura nie stworzyła. Oczywiście jest to bardzo ważny moment w przejściu do bardziej zaawansowanego etapu w historii prymitywnego społeczeństwa.

W Europie Wschodniej istniało kilka kultur ceramicznych epoki neolitu, związanych z rolnictwem i osadnictwem. Oto kilka przykładów pierwszych kultur ceramicznych epoki neolitu w Europie Wschodniej:

• Kultura ceramiki wstęgowej. Ta kultura była obecna w Europie Środkowej i Wschodniej około 5500-4500 lat p.n.e. Jej nazwa pochodzi od charakterystycznych wzorów wstęgowych, widocznych na ceramice. Osady tej kultury często miały długie domy, a ludność zajmowała się rolnictwem i hodowlą zwierząt.

• Kultura ceramiki grzebykowej. Ta kultura istniała w Europie Północnej i Wschodniej około 4200-2000 lat p.n.e. Charakteryzowała się ceramiką zdobioną ząbkowatymi wzorami, które przypominały grzebienie. Była to kultura myśliwska i zbieracka, której członkowie zajmowali się również rybołówstwem i zbieractwem.

• Kultura ceramiki amforowatej. Ta kultura rozwijała się na obszarze Europy Wschodniej około 3400-2800 lat p.n.e. Charakteryzowała się ceramiką w kształcie amfory oraz grobami jamowymi. Członkowie tej kultury zajmowali się rolnictwem i hodowlą zwierząt, a także handlem i rzemiosłem.

• Kultura ceramiki pucharów lejkowatych. Ta kultura była obecna w Europie Środkowej i Wschodniej około 4300-2800 lat p.n.e. Jej nazwa pochodzi od charakterystycznych naczyń w kształcie lejka. Ludność tej kultury była rolnicza i osiadła, a ich osady często zawierały domy na planie owalnym lub prostokątnym.

To tylko kilka przykładów pierwszych kultur ceramicznych epoki neolitu w Europie Wschodniej. Każda z tych kultur miała swoje unikalne cechy i wpływ na rozwój społeczności i gospodarki w tamtym okresie.